“Omgevingsreactiviteit “
Jezebel vindt het ongelooflijk moeilijk om in de drukke wijk te wandelen.
Vanaf pup af aan merkte ik dat ik extra gedoseerd prikkels moest toevoegen in onze directe wandelomgeving. En hoewel het discutabel is of ik er misschien te voorzichtig mee ben geweest, heb ik er geen spijt van en ben ik van mening dat ik toen juiste keuzes heb gemaakt.
Op de foto zie je mijn fantastische, gedreven, werkwillige, prachtige en vooral lieve Bordercollie Jezebel.
Jezebel is morgen precies 1,5 jaar oud en maakt vanaf haar 8 weken deel uit van ons gezin.
Jezebel is een geweldige hond. Ze blinkt uit tussen de schapen, steelt de show op het veld, is ontzettend trainbaar en werklustig. Gehoorzaamheid, detectie, speuren, balans en coördinatie, schapenwerk, apporteren. Je kan het zo gek niet bedenken, ze is er voor in, leert snel en stabiel en heeft plezier in alles wat we samen doen.
Maar Jezebel vindt het ongelooflijk moeilijk om in de drukke wijk te wandelen.
Vanaf pup af aan merkte ik dat ik extra gedoseerd prikkels moest toevoegen in onze directe wandelomgeving. En hoewel het discutabel is of ik er misschien te voorzichtig mee ben geweest, heb ik er geen spijt van en ben ik van mening dat ik toen juiste keuzes heb gemaakt.
Maar hoe we het ook wenden of keren, Jezebel loopt in die setting snel over en bouwt in korte tijd heftige reacties op.
Hier een korte blik in hoe ik haar begeleid en gedrag ombuig in een betere uitkomst.
Jezebel is alleen reactief in de drukkere stukken van de woonwijk.
Ik beperk onze wandeltijd daar en gedurende de week neem ik haar mee naar het bos, heide, velden, trainingslocatie, industrieterrein en gebieden waar het qua prikkels rustiger is en overzichtelijk.
Ook stem ik mijn wandeltijden af op rustigere momenten zoals later in de ochtend en vroeg op de avond. In de middag lopen wij NIET in de bebouwde kom.
Jezebel krijg rustdagen. Op dinsdag trainen we bij de schapen, dit houdt in dat mijn dinsdag en woensdag verder erg rustig ingedeeld worden.
We wandelen niet in de wijk, wisselen neuswerk en denk werk af en doen een kort bezoek aan de hei of een rustig
veld.
Geen extra opwinding toevoegen
Ik heb een gouden snitsch in handen, Jezzy’s favoriete speeltje, de sheeper van Agilitoys. Zodra dat ding in beeld komt, vergeet ze de wereld en is ze nog maar met één ding bezig. Dr schaapje.
We hebben dit super goed getraind, dus break (los) is break, lay down, is lig en hold is net zolang wachten tot je ‘get it’ hoort en dat kan ze overal en altijd.
Maar het zien van schaap bouwt wel heel veel opwinding op. Ze weet dat die ‘get it’ komt en daar klopt haar hart voor.
Om schaap als afleiding te gebruiken tijdens die wandeling in de wijk is als olie op het vuur gooien. Dr reacties zullen uiteindelijk alleen maar heftiger worden en kalmeren zal langer duren en moeilijker worden.
In rust vertrekken. Ik wil geen enkel teken van opwinding zien bij Jezzy voor en nadat we door de voordeur zijn gegaan.
Jezzy heeft een 4,5 lijn (selfmade) waardoor ze ruimte / tijd krijgt om te bewegen, wachten, ervaren en verwerken.
Ik geef en help Jezebel heel veel om te snuffelen. Snuffelen zet het brein stil, laat haar focussen op wat ze ruikt ipv ziet en helpt haar kalmeren en terug in balans te komen.
Wanneer ik de eerste tekenen van spanning zie verschijnen ga ik haar niet meer in hele moeilijke situaties brengen.
Ik zal de meeste triggerende prikkels mijden, zorgen dat er ruimte tussen datgene en haar is en lekker terug naar huis bewegen.
Na verloop van tijd leer je natuurlijk je hond goed kennen en weet je best hoe lang de wandeling moet zijn zodat het voor je hond en jezelf comfortabel is.
Je gaat signalen herkennen en begrijpen waar het gedrag vandaan komt, waardoor je sneller kunt schakelen.
Bij Jezebel zijn het auto’s die haar uit haar chill-modus trekken.
Zodra en voldoende ruimte tussen haar en de weg is, heeft ze weinig tot geen problemen ermee, maar moeten we dichtbij de weg passeren dan zie ik vanaf auto 3 lichte signalen. Korte hoofdbewegingen, hijgen, versnellen van de pas, oogwit laten zien.
Als ik dan stug door blijf lopen, zullen er binnen de kortste tijd grotere en heftigere reacties plaatsvinden, met als eindschakel het willen najagen.
Maar, reageer ik door de afstand groter te maken, haar te laten snuffelen, even fysiek contact als steun en liefde geven en laat ik haar weten dat we dit samen gaan doen, dan kunnen we de wandeling zonder (grote) problemen afmaken.
Maar a.u.b nooit de keuze om deze gevoelens van je hond te onderdrukken.
Straf de onbeheersbare reacties van je uit balans gebrachte hond niet af met rukken aan de lijn, gebruik van aversieve hulpmiddelen zoals een slipband of halti.
Want het doet echt zoveel kwaad.
De situatie wordt voor jouw hond echt niet fijner, minder spannend of minder heftig.
Sterker nog, je maakt het alleen maar vervelender voor je hond. Want naast de emotie die je hond al voelt, voeg je nu nog pijn, onveiligheid en gebrek aan vertrouwen toe.
EN bij verkeerd gebruik van sommige van die hulpmiddelen kun je ook echt nog schade brengen aan het lichaam van je hond.
Erken en accepteer de zwakkere punten van je hond. Kijk realistisch naar de situatie, want soms is het vele malen verstandiger om iets gewoon te accepteren dan het per se te willen veranderen.
Vier de kleine stappen ook, eerst kon ik met Jezebel om de dag en korte wandeling van 15 minuten maken door de gangetjes.
De 15 minuten groeide naar 20 minuten. En van 1x per dag, gingen we naar 2 keer per dag.
En nu kan ik iedere dag 1 of 2x een wandeling door de wijk maken. En de ene week doe ik dat, de andere week misschien niet.
6 van de 7 dagen gaat het super en vandaag.. vandaag ging het dat niet.
Kan jij hier hulp bij gebruiken?
Neem dan vrijblijvend contact op via het contactformulier
Op zondag 24 september komt Karin, van dier osteopathie Weert een middag bij ons behandelen.
Ook daar zijn nog enkele vrije plaatsen.
Op zaterdag 30 september komen Toon en Silvia van Blukboshoeve Hondenactiviteiten een speurworkshop geven.
Meer informatie lees je hier