De zoektocht naar mijn pup #01

Toen mijn man vanuit zijn ouderlijk huis in Rha, verhuisde naar Geldrop om daar met mijn samen te gaan wonen, verhuisde Spike mee.
Ik ging van een prikkelvrije omgeving naar een drukke woonwijk en daar liepen we direct tegen het obstakel aan, trekken aan de lijn en uitvallen naar elke hond die we tegen kwamen.
En dan loop je niet met een vlinderhondje, zoals ik gewend was.

Rond dezelfde tijd was dagelijks de hondenfluisteraar Cesar Millan op TV.
Wauw, wat een charismatische en geweldige man was dat.
Het gedrag was Spike ook vertoonde, verdween als sneeuw voor de zon in een kwestie van uren.
En ik, als kersverse hondeneigenaar en partner, was natuurlijk gefocust op het laten werken van mijn nieuwe gezin.
En dus ging ik aan de slag met een slissen, het schopje in de flank, het op de rug draaien en vastpinnen van Spike op het moment dat hij ongewenst gedrag liet zien.

En het werkte! Binnen de kortste keren liepen we gewoon ‘ontspannen’ ons rondje en Spike viel eigen niet meer uit naar andere honden.
Maar ik merkte wel dat hij thuis minder vaak bij me kwam.
Als ik hem riep wel en dan mocht ik hem aaien en zo, maar niet
echt uit zichzelf.

Na verloop van tijd viel het ons op dat hoewel hij buiten nog steeds goed zijn best deed, hij binnen ander gedrag liet zien. Hij begon te grommen bij (onverwachtse) aanraking, soms te blaffen als we naar hem toe of langs hem af liepen en op een gegeven moment sloeg het zelfs over op snappen.
Natuurlijk gingen we hier als echte Cesar’s mee om, tot ik het punt bereikte dat ik mezelf niet meer veilig voelde als ik alleen thuis was met Spike.

Zelfs mijn moeder belde regelmatig even op om te checken of alles goed was en Spike me niet naar mijn strot gevlogen was.
Als oplossing zette we Spike overdag, als Wijnold was werken boven in een slaapkamer. Zo kon ik veilig door de huiskamer bewegen en hoefde ik niet te dealen met dit grote probleem.

Spike werd met de week onbetrouwbaarder en we vroegen ons af of hij wel helemaal goed was, neurologisch gezien.
Geld om hem echt goed te laten onderzoeken was er niet en om heel eerlijk te zijn hadden we ook echt geen benul.

Toen mijn eerste nichtje geboren werd, kwam er een nieuw obstakel bij.
Wij vertrouwden Spike absoluut niet met een baby. En inmiddels wilden we zelf ook wel de volgende stap gaan nemen.
We besloten een nieuw huisje te zoeken voor Spike, maar dat bleek niet te doen. Op wat dubieuze reacties na, geen succes en ook het asiel gaf aan dat ze eigenlijk geen plek hadden voor zo’n hond.

We besloten om Spike (inmiddels 4 jaar) in te laten slapen.
Toen gaf het me ontzettend veel rust. Nu huil ik nog regelmatig om de hele situatie.

Wist ik TOEN, maar wat ik NU weet.
Want deze methode, die ik uitvoerde met de kennis die ik van een TV-moment leerde, heeft niet alleen de relatie met mijn hond verpest, het heeft uiteindelijk zelfs tot zijn dood geleid en dat is iets wat ik mezelf altijd kwalijk zal blijven nemen. Ook al handelde ik toen met de kennis die ik op dat moment had en was mijn doel om het voor Spike en onszelf uiteindelijk goed, veilig en fijn te maken.

De wereld is niet zwart-wit, emoties & reacties zijn niet altijd beheersbaar, maar we kunnen ze wel beïnvloeden, we kunnen keuzes bieden en het meest ideale pad verlichten en aantrekkelijk maken.

Daarom is het voor mij zo belangrijk om met zoveel mogelijk hondenbaasjes mijn kennis te delen. Want het kan anders! Het hoeft niet zo.
Ik weet dat het je zelf ook een onbehaaglijk gevoel geeft wanneer jij je hond bang maakt of pijn doet en het is niet nodig. Je hebt ALTIJD een andere keus.

Disclaimer
Dit artikel is geschreven vanuit mijn eigen beleving en mijn eigen gevoel.
Je hoeft het niet eens te zijn met mijn mening over Cesar Millan, maar ik hoef niet overtuigt te worden dat zijn methode in sommige gevallen wel waarde kan hebben.
Ik heb niet alle details uit de situatie met Spike opgeschreven, dat is onbegonnen werk.
Heb jij een soortgelijk probleem met jouw hond en wil je niet dezelfde fout maken als ik heb gemaakt.
Dan kan ik je doorverwijzen naar enkele fantastische gedragstherapeuten uit mijn netwerk welke door het hele land verspreid zitten. Schroom dus niet om contact op te nemen, ik stuur je met liefde de juiste richting op.