Herken jij de stem van je hond?

dec 12, 2022 | Gezondheid, Hondentraining

“Herken jij de stem van je hond?”

Weet jij wanneer je hond JA zegt, of wanneer hij twijfelt? Maar misschien nog belangrijker, weet jij wanneer je hond NEE zegt? En hoe ga jij daarmee om?
 
In mijn vorige blogbericht benoemde ik de stem van je hond al in het kort. En die stem kan voor sommige mensen letterlijk een stem in hun gedachten zijn, voor een ander kan het de lichaamstaal van zijn/haar hond zijn en dan zijn er ook nog mensen die beelden door krijgen. En soms, soms is het een mengeling van allemaal. 
 
En voordat je gaat denken, Claire, vlieg lekker een eind weg op je bezemsteel.
Er is helemaal niets zweverigers aan om open te staan voor contact met je hond. 

Sterker nog, ik vind het als eigenaar van een dier, zelfs je verantwoordelijkheid om te weten wat je dier nodig heeft en daarop in te spelen. En niet ieder dier heeft hetzelfde nodig. Dus dien je te gaan luisteren naar je dier. 
Want we leven niet meer in een tijd waarin onze dieren alleen maar gebruiksobjecten zijn. 
Onze huisdieren maken deel uit van ons gezin en mogen best een klein beetje controle hebben over de dingen die ze wel of juist niet doen. 

Hoe kun je dat dan? Luisteren naar je hond?

Er zijn geweldig veel boeken geschreven over de lichaamstaal van je hond. Wat de meeste signalen betekenen en hoe je deze kunt interpreteren. Een van mijn favoriete boeken is Doggytaal Maar ook het boek van collega Nadieh Cuijten is een aanrader.
Maar het begint allemaal bij het observeren van je eigen hond;
– Hoe ziet je hond er uit als hij rustig door de kamer wandelt?
– Hoe ziet je hond eruit als door het bos rent?
– Wat gebeurt er met je hond wanneer hij bang is?

En zo kun je bij elk gedrag kijken welke verschillen er zijn. Hoe draagt hij zijn staart, oren, algehele houding. 
Toont hij oogwit, kijkt hij weg, hoe is zijn kwispel. Zet je voelsprieten open en let op. 
Kom je een andere hond tegen en gaat je hond stilstaan? Wat doe je? Trek je hem mee? Laat je hem wachten? 
Ga je nerveus om je heen kijken? Mopper je? Loop je snel de andere kant in? 

Maar weet je eigenlijk wel waarom je hond stil is gaan staan? Want als je weet waarom je hond het doet, is het veel makkelijker om een gepaste reactie te geven toch? 

Jezebel wilde niet opgepakt worden

Toen we Jezzy net hadden, merkte ik al snel dat ze het niet prettig vond om opgepakt te worden. 
De eerste hint kwam heel subtiel, ze keek weg. Ik weet nog dat ik dacht, oh dat moet ik in de gaten houden. 
Maar Jezebel is heel duidelijk in haar communicatie. Want de keer erop zag ik in mijn hoofd hoe ze me in mijn wang beet toen ik haar wilde oppakken. 
Doordat we direct haar grenzen zijn gaan accepteren is ze daar inmiddels helemaal overheen en kunnen we haar zonder problemen oppakken. 

Een stukje controle terug geven aan je hond

En dat is maar goed ook. Ik bedoel ook niet te zeggen dat je nu allemaal cursussen dier communicatie moet gaan doen en je helemaal op het spirituele moet gaan richten. 
Doe vooral datgene wat voor jou fijn voelt en wat bij jullie past. 
Wat ik bedoel met je hond een stem geven, is dat je een klein stukje controle aan je hond geeft. 
Een stukje controle over zijn/haar grenzen. Controle over een stukje van de wandeling. 
Controle over welke hond hij wel of niet gaat ontmoeten. 

 

En als je niet weet waar je moet beginnen

Dan help ik je natuurlijk heel graag op weg. 
https://www.kynocoachclaire.nl/contact/ 

 

Toen mijn man vanuit zijn ouderlijk huis in Rha, verhuisde naar Geldrop om daar met mijn samen te gaan wonen, verhuisde Spike mee.
Ik ging van een prikkelvrije omgeving naar een drukke woonwijk en daar liepen we direct tegen het obstakel aan, trekken aan de lijn en uitvallen naar elke hond die we tegen kwamen.
En dan loop je niet met een vlinderhondje, zoals ik gewend was.

Rond dezelfde tijd was dagelijks de hondenfluisteraar Cesar Millan op TV.
Wauw, wat een charismatische en geweldige man was dat.
Het gedrag was Spike ook vertoonde, verdween als sneeuw voor de zon in een kwestie van uren.
En ik, als kersverse hondeneigenaar en partner, was natuurlijk gefocust op het laten werken van mijn nieuwe gezin.
En dus ging ik aan de slag met een slissen, het schopje in de flank, het op de rug draaien en vastpinnen van Spike op het moment dat hij ongewenst gedrag liet zien.

En het werkte! Binnen de kortste keren liepen we gewoon ‘ontspannen’ ons rondje en Spike viel eigen niet meer uit naar andere honden.
Maar ik merkte wel dat hij thuis minder vaak bij me kwam.
Als ik hem riep wel en dan mocht ik hem aaien en zo, maar niet
echt uit zichzelf.

Na verloop van tijd viel het ons op dat hoewel hij buiten nog steeds goed zijn best deed, hij binnen ander gedrag liet zien. Hij begon te grommen bij (onverwachtse) aanraking, soms te blaffen als we naar hem toe of langs hem af liepen en op een gegeven moment sloeg het zelfs over op snappen.
Natuurlijk gingen we hier als echte Cesar’s mee om, tot ik het punt bereikte dat ik mezelf niet meer veilig voelde als ik alleen thuis was met Spike.

Zelfs mijn moeder belde regelmatig even op om te checken of alles goed was en Spike me niet naar mijn strot gevlogen was.
Als oplossing zette we Spike overdag, als Wijnold was werken boven in een slaapkamer. Zo kon ik veilig door de huiskamer bewegen en hoefde ik niet te dealen met dit grote probleem.

Spike werd met de week onbetrouwbaarder en we vroegen ons af of hij wel helemaal goed was, neurologisch gezien.
Geld om hem echt goed te laten onderzoeken was er niet en om heel eerlijk te zijn hadden we ook echt geen benul.

Toen mijn eerste nichtje geboren werd, kwam er een nieuw obstakel bij.
Wij vertrouwden Spike absoluut niet met een baby. En inmiddels wilden we zelf ook wel de volgende stap gaan nemen.
We besloten een nieuw huisje te zoeken voor Spike, maar dat bleek niet te doen. Op wat dubieuze reacties na, geen succes en ook het asiel gaf aan dat ze eigenlijk geen plek hadden voor zo’n hond.

We besloten om Spike (inmiddels 4 jaar) in te laten slapen.
Toen gaf het me ontzettend veel rust. Nu huil ik nog regelmatig om de hele situatie.

Wist ik TOEN, maar wat ik NU weet.
Want deze methode, die ik uitvoerde met de kennis die ik van een TV-moment leerde, heeft niet alleen de relatie met mijn hond verpest, het heeft uiteindelijk zelfs tot zijn dood geleid en dat is iets wat ik mezelf altijd kwalijk zal blijven nemen. Ook al handelde ik toen met de kennis die ik op dat moment had en was mijn doel om het voor Spike en onszelf uiteindelijk goed, veilig en fijn te maken.

De wereld is niet zwart-wit, emoties & reacties zijn niet altijd beheersbaar, maar we kunnen ze wel beïnvloeden, we kunnen keuzes bieden en het meest ideale pad verlichten en aantrekkelijk maken.

Daarom is het voor mij zo belangrijk om met zoveel mogelijk hondenbaasjes mijn kennis te delen. Want het kan anders! Het hoeft niet zo.
Ik weet dat het je zelf ook een onbehaaglijk gevoel geeft wanneer jij je hond bang maakt of pijn doet en het is niet nodig. Je hebt ALTIJD een andere keus.

Disclaimer
Dit artikel is geschreven vanuit mijn eigen beleving en mijn eigen gevoel.
Je hoeft het niet eens te zijn met mijn mening over Cesar Millan, maar ik hoef niet overtuigt te worden dat zijn methode in sommige gevallen wel waarde kan hebben.
Ik heb niet alle details uit de situatie met Spike opgeschreven, dat is onbegonnen werk.
Heb jij een soortgelijk probleem met jouw hond en wil je niet dezelfde fout maken als ik heb gemaakt.
Dan kan ik je doorverwijzen naar enkele fantastische gedragstherapeuten uit mijn netwerk welke door het hele land verspreid zitten. Schroom dus niet om contact op te nemen, ik stuur je met liefde de juiste richting op.

Recente blogposts

Werkt kauwen kalmerend bij honden

Werkt kauwen kalmerend bij honden

""Werkt kauwen kalmerend bij honden" Er wordt vaak gezegd dat kauwen een kalmerend effect heeft op honden.Maar is dit wel bewezen? Je leest de uitkomst van een recent onderzoekverder in dit artikel.   Wetenschappelijke onderzoeken In mijn opleiding tot...

Mijn pup stofzuigt de straat leeg

Mijn pup stofzuigt de straat leeg

"Mijn pup stofzuigt de straat leeg" Puppy's ontdekken alles met hun bek, net zoals een baby, die alles vastgrijpt en in zijn/haar mond stoppen, doen puppy's dat ook met alles wat ze op straat tegenkomen hun bek. Onze eerste reactie is vaak corrigeren, maar is dat wel...