Kind-Hond; Misschien moet ik…

jan 31, 2021 | Kind - Hond

“Even een korte break door de “puppy in huis” reeks. De laatste tijd lees ik behoorlijk wat help! vragen rondom puppy’s/honden en kinderen. Ik zie ze op Facebook langskomen maar ontvang er ook in mijn inbox. Ik ben ontzettend blij dat mensen om hulp durven te vragen, daarom wil ik graag in een kort blogbericht hierop in gaan” 

Allereerst een kleine disclaimer. Wanneer de relatie tussen je kinderen en de hond niet helemaal lekker loopt is het altijd aan te raden om hulp in te schakelen. Iedere situatie is anders en er moet echt gekeken worden naar het gedrag van zowel het kind als de hond. Er zijn geen quick fixes voor het herstellen of opbouwen van een relatie tussen een kind en een hond. Het is heel erg belangrijk dat je gedrag leert herkennen, signalen die je hond communiceert begrijpt en daar ook correct op reageert. Heb je vragen hierover of lopen er dingen niet helemaal lekker in jou gezin tussen de kinderen en de hond(en) aarzel dan niet om contact op te nemen, voordat het mis gaat.

Het begint bij de socialisatie:

Tussen de 6 en de 12 weken zijn puppy’s het meest onbevreest. Dit is de ideale periode om je pup zoveel mogelijk leuke ervaringen te geven als het gaat om kennis maken met dingen die hij in zijn latere leven gaat tegen komen.
Veel nieuwe eigenaren nemen dit heel serieus en stellen hun pup bloot aan verschillende prikkels.
Denk maar eens terug, wat heb je allemaal in de puppy tijd aan socialisatie gedaan?

En hoe vaak heeft je pup kennis gemaakt met een kind? Een huilend kind?, een spelend kind? Meerdere kinderen en de speel geluiden? Hoe vaak heeft je pup op eigen initiatief contact gemaakt met een kind? En, hoe vaak is je hond daarna nog in aanraking geweest met kinderen?

Maar wat nou als je een (oudere) hond heeft geadopteerd? Weet je daar dan de achtergrond van? Een hond uit bijv. het buitenland heeft waarschijnlijk nog helemaal nooit een kind gezien.

Stel je eens voor dat jij voor de aller eerste keer een olifant ziet. Je hebt nog nooit van een olifant gehoord, hebt geen idee wat het is. Je spreekt niet dezelfde taal dus communiceren is heel lastig.
Die olifant loopt recht op je af en kijkt je recht aan. Hmm, je krimpt een beetje in elkaar en loopt rustig achteruit. De Olifant versteld de pas en begint luid te trompetteren.

Jij steekt je handen naar voren en roept stop, stop!!
De Olifant luisterd niet en komt in volle vaart op je af.
Je rent verder weg, maar je kunt niet weg. Er zitten hekken rondom jullie die jou beletten om te vluchten.
Voor je gevoel heb je alles al gedaan, je hebt laten zien dat je het eng vind, door je weg te draaien, afstand te maken en zelfs luid te roepen en te schreeuwen. Maar de olifant begrijpt je niet.. Wat is dan je laatste optie?

Het is dus heel belangrijk dat je (kind) leert hoe een hond communiceert. Wat geeft aan dat hij het leuk vind en hoe zegt hij dat hij het helemaal niet leuk vind.

Positieve ervaringen

Je pup leert het beste door het opdoen van positieve ervaringen. Dus als de eerste ontmoeting met een kind super leuk was en de tweede ook en de derde ook.. worden kinderen automatisch leuk en zal je pup deze graag benaderen.
Er zijn heel veel activiteiten die je samen met je kind en hond kunt doen zonder dat er langdurig fysiek contact plaatsvind maar voor het kind is het gewoon spelen met de hond. Op mijn social kanalen deel ik regelmatig tips en activiteiten die je met het hele gezin kunt doen. 

Negatieve ervaringen:

Heeft je hond (of je kind) een negatieve ervaring opgedaan. Dan raad ik sowieso aan om contact op te nemen.
Na het invullen van het contactformulier bel ik je binnen 48 op en bespreken we de situatie.
Hoe lastig het ook is, ga niet zomaar dingen proberen. De kans bestaat dat je het gedrag onbewust verergerd.
Probeer ook niet naar Jan de honden man die al 20 jaar honden heeft en het wel even komt oplossen, te luisteren.
Er is ontzettend veel ontwikkeling in de gedragsbiologie en kennis van leerprincipes, emoties en gedragssystemen zijn toch echt wel noodzakelijk.

 

Het komt wel goed:

Is een gezegde waar je voorzichtig mee moet zijn. Want hoewel meestal, door het leren begrijpen van lichaamstaal en signalen en het juist reageren erop.
Door het aanbieden van positieve ervaringen en je hond voor succes laten en eventueel opnieuw aanleren van gedrag heel veel te herstellen is.

Komt het soms helaas niet goed. Wanneer je hond niet gesocialiseerd is en/of misschien ontzettend veel nare ervaringen heeft gehad met kinderen.
Wanneer er een trauma is ontstaan en er geen vertouwen opgebouwd kan worden.
Dan is er altijd de kans, dat het niet goed komt en dat er gekeken moet worden naar een volgende stap.

En ik snap dat zoiets niet leuk is om te lezen. Misschien wordt je zelfs boos of verdrietig en sluit je de blog af.
Dat is helemaal begrijpelijk, maar soms zijn de aanpassingen die nodig zijn om een situatie veilig te maken en te houden zo ingrijpend, lastig en onrealistisch om vol te blijven houden dat de situatie onhoudbaar wordt.
En als de oplossing dan buiten het gezin te vinden is, denk ik dat we daar zeker over moeten praten.

Samen met Marloes en Daphne ben ik een ontzettend waardevol kind-hond programma aan het ontwikkelen. 
Houd onze social media kanalen in de gaten voor updates.

KynoCoach Claire
Innernoah
Sunnycoaching

 

Deze blog is geschreven door KynoCoach Claire. Het kopiëren of doorsturen van dit bestand of afbeeldingen naar een derden zonder schriftelijke toestemming maakt inbreuk op het auteursrecht en is niet toegestaan. Delen via de onderstaande knoppen is wel toegestaan.

Toen mijn man vanuit zijn ouderlijk huis in Rha, verhuisde naar Geldrop om daar met mijn samen te gaan wonen, verhuisde Spike mee.
Ik ging van een prikkelvrije omgeving naar een drukke woonwijk en daar liepen we direct tegen het obstakel aan, trekken aan de lijn en uitvallen naar elke hond die we tegen kwamen.
En dan loop je niet met een vlinderhondje, zoals ik gewend was.

Rond dezelfde tijd was dagelijks de hondenfluisteraar Cesar Millan op TV.
Wauw, wat een charismatische en geweldige man was dat.
Het gedrag was Spike ook vertoonde, verdween als sneeuw voor de zon in een kwestie van uren.
En ik, als kersverse hondeneigenaar en partner, was natuurlijk gefocust op het laten werken van mijn nieuwe gezin.
En dus ging ik aan de slag met een slissen, het schopje in de flank, het op de rug draaien en vastpinnen van Spike op het moment dat hij ongewenst gedrag liet zien.

En het werkte! Binnen de kortste keren liepen we gewoon ‘ontspannen’ ons rondje en Spike viel eigen niet meer uit naar andere honden.
Maar ik merkte wel dat hij thuis minder vaak bij me kwam.
Als ik hem riep wel en dan mocht ik hem aaien en zo, maar niet
echt uit zichzelf.

Na verloop van tijd viel het ons op dat hoewel hij buiten nog steeds goed zijn best deed, hij binnen ander gedrag liet zien. Hij begon te grommen bij (onverwachtse) aanraking, soms te blaffen als we naar hem toe of langs hem af liepen en op een gegeven moment sloeg het zelfs over op snappen.
Natuurlijk gingen we hier als echte Cesar’s mee om, tot ik het punt bereikte dat ik mezelf niet meer veilig voelde als ik alleen thuis was met Spike.

Zelfs mijn moeder belde regelmatig even op om te checken of alles goed was en Spike me niet naar mijn strot gevlogen was.
Als oplossing zette we Spike overdag, als Wijnold was werken boven in een slaapkamer. Zo kon ik veilig door de huiskamer bewegen en hoefde ik niet te dealen met dit grote probleem.

Spike werd met de week onbetrouwbaarder en we vroegen ons af of hij wel helemaal goed was, neurologisch gezien.
Geld om hem echt goed te laten onderzoeken was er niet en om heel eerlijk te zijn hadden we ook echt geen benul.

Toen mijn eerste nichtje geboren werd, kwam er een nieuw obstakel bij.
Wij vertrouwden Spike absoluut niet met een baby. En inmiddels wilden we zelf ook wel de volgende stap gaan nemen.
We besloten een nieuw huisje te zoeken voor Spike, maar dat bleek niet te doen. Op wat dubieuze reacties na, geen succes en ook het asiel gaf aan dat ze eigenlijk geen plek hadden voor zo’n hond.

We besloten om Spike (inmiddels 4 jaar) in te laten slapen.
Toen gaf het me ontzettend veel rust. Nu huil ik nog regelmatig om de hele situatie.

Wist ik TOEN, maar wat ik NU weet.
Want deze methode, die ik uitvoerde met de kennis die ik van een TV-moment leerde, heeft niet alleen de relatie met mijn hond verpest, het heeft uiteindelijk zelfs tot zijn dood geleid en dat is iets wat ik mezelf altijd kwalijk zal blijven nemen. Ook al handelde ik toen met de kennis die ik op dat moment had en was mijn doel om het voor Spike en onszelf uiteindelijk goed, veilig en fijn te maken.

De wereld is niet zwart-wit, emoties & reacties zijn niet altijd beheersbaar, maar we kunnen ze wel beïnvloeden, we kunnen keuzes bieden en het meest ideale pad verlichten en aantrekkelijk maken.

Daarom is het voor mij zo belangrijk om met zoveel mogelijk hondenbaasjes mijn kennis te delen. Want het kan anders! Het hoeft niet zo.
Ik weet dat het je zelf ook een onbehaaglijk gevoel geeft wanneer jij je hond bang maakt of pijn doet en het is niet nodig. Je hebt ALTIJD een andere keus.

Disclaimer
Dit artikel is geschreven vanuit mijn eigen beleving en mijn eigen gevoel.
Je hoeft het niet eens te zijn met mijn mening over Cesar Millan, maar ik hoef niet overtuigt te worden dat zijn methode in sommige gevallen wel waarde kan hebben.
Ik heb niet alle details uit de situatie met Spike opgeschreven, dat is onbegonnen werk.
Heb jij een soortgelijk probleem met jouw hond en wil je niet dezelfde fout maken als ik heb gemaakt.
Dan kan ik je doorverwijzen naar enkele fantastische gedragstherapeuten uit mijn netwerk welke door het hele land verspreid zitten. Schroom dus niet om contact op te nemen, ik stuur je met liefde de juiste richting op.

Recente blogposts

Werkt kauwen kalmerend bij honden

Werkt kauwen kalmerend bij honden

""Werkt kauwen kalmerend bij honden" Er wordt vaak gezegd dat kauwen een kalmerend effect heeft op honden.Maar is dit wel bewezen? Je leest de uitkomst van een recent onderzoekverder in dit artikel.   Wetenschappelijke onderzoeken In mijn opleiding tot...

Mijn pup stofzuigt de straat leeg

Mijn pup stofzuigt de straat leeg

"Mijn pup stofzuigt de straat leeg" Puppy's ontdekken alles met hun bek, net zoals een baby, die alles vastgrijpt en in zijn/haar mond stoppen, doen puppy's dat ook met alles wat ze op straat tegenkomen hun bek. Onze eerste reactie is vaak corrigeren, maar is dat wel...