“Even een korte break door de “puppy in huis” reeks. De laatste tijd lees ik behoorlijk wat help! vragen rondom puppy’s/honden en kinderen. Ik zie ze op Facebook langskomen maar ontvang er ook in mijn inbox. Ik ben ontzettend blij dat mensen om hulp durven te vragen, daarom wil ik graag in een kort blogbericht hierop in gaan”
Allereerst een kleine disclaimer. Wanneer de relatie tussen je kinderen en de hond niet helemaal lekker loopt is het altijd aan te raden om hulp in te schakelen. Iedere situatie is anders en er moet echt gekeken worden naar het gedrag van zowel het kind als de hond. Er zijn geen quick fixes voor het herstellen of opbouwen van een relatie tussen een kind en een hond. Het is heel erg belangrijk dat je gedrag leert herkennen, signalen die je hond communiceert begrijpt en daar ook correct op reageert. Heb je vragen hierover of lopen er dingen niet helemaal lekker in jou gezin tussen de kinderen en de hond(en) aarzel dan niet om contact op te nemen, voordat het mis gaat.
Het begint bij de socialisatie:
Tussen de 6 en de 12 weken zijn puppy’s het meest onbevreest. Dit is de ideale periode om je pup zoveel mogelijk leuke ervaringen te geven als het gaat om kennis maken met dingen die hij in zijn latere leven gaat tegen komen.
Veel nieuwe eigenaren nemen dit heel serieus en stellen hun pup bloot aan verschillende prikkels.
Denk maar eens terug, wat heb je allemaal in de puppy tijd aan socialisatie gedaan?
En hoe vaak heeft je pup kennis gemaakt met een kind? Een huilend kind?, een spelend kind? Meerdere kinderen en de speel geluiden? Hoe vaak heeft je pup op eigen initiatief contact gemaakt met een kind? En, hoe vaak is je hond daarna nog in aanraking geweest met kinderen?
Maar wat nou als je een (oudere) hond heeft geadopteerd? Weet je daar dan de achtergrond van? Een hond uit bijv. het buitenland heeft waarschijnlijk nog helemaal nooit een kind gezien.
Stel je eens voor dat jij voor de aller eerste keer een olifant ziet. Je hebt nog nooit van een olifant gehoord, hebt geen idee wat het is. Je spreekt niet dezelfde taal dus communiceren is heel lastig.
Die olifant loopt recht op je af en kijkt je recht aan. Hmm, je krimpt een beetje in elkaar en loopt rustig achteruit. De Olifant versteld de pas en begint luid te trompetteren.
Jij steekt je handen naar voren en roept stop, stop!!
De Olifant luisterd niet en komt in volle vaart op je af.
Je rent verder weg, maar je kunt niet weg. Er zitten hekken rondom jullie die jou beletten om te vluchten.
Voor je gevoel heb je alles al gedaan, je hebt laten zien dat je het eng vind, door je weg te draaien, afstand te maken en zelfs luid te roepen en te schreeuwen. Maar de olifant begrijpt je niet.. Wat is dan je laatste optie?
Het is dus heel belangrijk dat je (kind) leert hoe een hond communiceert. Wat geeft aan dat hij het leuk vind en hoe zegt hij dat hij het helemaal niet leuk vind.
Positieve ervaringen
Je pup leert het beste door het opdoen van positieve ervaringen. Dus als de eerste ontmoeting met een kind super leuk was en de tweede ook en de derde ook.. worden kinderen automatisch leuk en zal je pup deze graag benaderen.
Er zijn heel veel activiteiten die je samen met je kind en hond kunt doen zonder dat er langdurig fysiek contact plaatsvind maar voor het kind is het gewoon spelen met de hond. Op mijn social kanalen deel ik regelmatig tips en activiteiten die je met het hele gezin kunt doen.
Negatieve ervaringen:
Heeft je hond (of je kind) een negatieve ervaring opgedaan. Dan raad ik sowieso aan om contact op te nemen.
Na het invullen van het contactformulier bel ik je binnen 48 op en bespreken we de situatie.
Hoe lastig het ook is, ga niet zomaar dingen proberen. De kans bestaat dat je het gedrag onbewust verergerd.
Probeer ook niet naar Jan de honden man die al 20 jaar honden heeft en het wel even komt oplossen, te luisteren.
Er is ontzettend veel ontwikkeling in de gedragsbiologie en kennis van leerprincipes, emoties en gedragssystemen zijn toch echt wel noodzakelijk.
Het komt wel goed:
Is een gezegde waar je voorzichtig mee moet zijn. Want hoewel meestal, door het leren begrijpen van lichaamstaal en signalen en het juist reageren erop.
Door het aanbieden van positieve ervaringen en je hond voor succes laten en eventueel opnieuw aanleren van gedrag heel veel te herstellen is.
Komt het soms helaas niet goed. Wanneer je hond niet gesocialiseerd is en/of misschien ontzettend veel nare ervaringen heeft gehad met kinderen.
Wanneer er een trauma is ontstaan en er geen vertouwen opgebouwd kan worden.
Dan is er altijd de kans, dat het niet goed komt en dat er gekeken moet worden naar een volgende stap.
En ik snap dat zoiets niet leuk is om te lezen. Misschien wordt je zelfs boos of verdrietig en sluit je de blog af.
Dat is helemaal begrijpelijk, maar soms zijn de aanpassingen die nodig zijn om een situatie veilig te maken en te houden zo ingrijpend, lastig en onrealistisch om vol te blijven houden dat de situatie onhoudbaar wordt.
En als de oplossing dan buiten het gezin te vinden is, denk ik dat we daar zeker over moeten praten.
Samen met Marloes en Daphne ben ik een ontzettend waardevol kind-hond programma aan het ontwikkelen.
Houd onze social media kanalen in de gaten voor updates.
KynoCoach Claire
Innernoah
Sunnycoaching